![[Resim: nkWc0Jk.jpg?1]](http://i.imgur.com/nkWc0Jk.jpg?1)
Yoksul bir ailede dünyaya geldiAnne babası okuma yazma bilmezdi
10 yaşında annesini kaybetti
Tarlada ırgatlık yaptı
Bakkalda çıraklık yaptı
21 yaşında işini kaybetti Bocalama dönemi başladı
24 yaşında tekrar işinden oldu
25 yaşında dört çocuğundan üçü vefat etti
27 yaşında ruhsal bunalıma girdi
34 yaşında kongre seçimlerini kaybetti
36 yaşında kongre seçimlerini yine kaybetti
38 yaşında eyalet seçimini kaybetti
45 yaşında senato seçimlerini kaybetti
47 yaşında başkanlık seçimlerini kaybetti
49 yaşında tekrar senato seçimlerini kaybetti
52 yaşında ABD’ye başkan seçildi
Eğer sıkıntılar kaçınılmazsa oturup ağlamanın hiçbir faydası yoktur Evet acı ve ızdıraplar karşısında Abraham Lincoln’ün de ağladığı anlar olmuştur Hatta hayatın çekilemeyecek hale geldiği durumlarda akşam yağmur altında ağaçlar ve çalılar arasındaki tozlu patika yollarda gezinmeyi çok severmiş gözü yaşlı olduğu anlarda içini böyle atarmış ama sonra bıkmaz inat edermiş ısrarlı olurmuş Bir keresinde yoksulluk ve mahrumiyetine rağmen dürüst ve kültürlü olduğu için çevresindekilerin tavsiyesiyle sırf kölelik ve adaletsizlik kalksın diye kongre üyeliğine adaylığına koyar fakat kazanamaz Bu haber karşısında üzülür Haberi telgraf hanede alır Dışarı karanlık ve yağmurludur Usulca ‘İyi akşamlar!’ dedikten sonra orayı terk eder
Kaldırımsız tozlu topraklı sokaklarda bir başına düşünceli düşünceli yürür Tam bu sırada ayağı kayar çamurun içine yuvarlanacakken son anda kurtulur Kendi kendine ‘Tökezledim fakat düşmedim!’ der Evet ‘Tökezledim fakat düşmedim’Bu cümle beyninde şimşek gibi çakar Onun ayağı kaymıştı ama düşmemişti’Mücadeleye devam!’ dedi
Aklınıza Birşey Koyduğunuz Zaman En Küçük Şeyde Pes Etmeyin Bilin ki Kaybettikleriniz Size Kazandıklarınız Olarak Daha İyi Şekilde Dönecektir.
alıntı